concursus

concursus
concursus, ūs, m. [concurro].
I.
A running or flocking together, a concourse, assembly:

fit concursus per vias,

Plaut. Ep. 2, 2, 27; cf. in plur.:

incredibilem in modum concursus fiunt ex agris,

Cic. Att. 5, 16, 3:

magni domum concursus ad Afranium fiebant,

Caes. B. C. 1, 53:

magni concursus sunt facti,

Nep. Phoc. 4, 1:

concursus fit celeriter in praetorium,

Caes. B. C. 1, 76:

in forum a totā urbe,

Liv. 2, 56, 13; Nep. Dat. 3, 3:

ingens,

Verg. A. 9, 454: undique concursus, * Hor. S. 1, 9, 78:

bonorum,

Cic. Cat. 1, 1, 1:

facere,

id. Deiot. 10, 28; Liv. 27, 7, 1.—
B.
In partic., absol., an uproar, tumult:

quem concursum in oppido factum putatis? quem clamorem?

Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; cf. id. Sull. 5, 15:

quive coetu, concursu, turbā, seditione incendium fecerit,

Paul. Sent. 5, 26, 3; Dig. 48, 6, 5 pr.—
II.
A running or dashing together, a pressing, striking one upon another, an encountering, meeting; a concourse, etc.
A.
Of corporeal objects.
1.
In gen.:

concursus, motus, etc. (corporum quorundam) efficiunt ignes,

Lucr. 1, 686; cf.:

concursu suo nubes excussere semina ignis,

id. 6, 161; cf. also Ov. M. 11, 436:

caeli,

id. ib. 15, 811:

fortuito (atomorum),

Cic. N. D. 1, 24, 66; Quint. 7, 2, 2:

navium,

Caes. B. C. 2, 6; Liv. 29, 27, 6; Suet. Ner. 34:

lunae et solis,

conjunction, Cels. 1, 4: oris, a shutting (v. concurro, II. A. 1.), Quint. 11, 3, 56 Spald.:

asper verborum,

a harsh combination, Cic. de Or. 3, 43, 171:

extremorum verborum cum insequentibus,

id. Or. 44, 150:

vocalium,

Quint. 9, 4, 33:

quinque amnium in unum confluens,

Plin. 6, 20, 23, § 75.—
2.
Esp., milit. t. t., an onset, attack, charge:

utriusque exercitus,

Caes. B. C. 3, 92; Nep. Cim. 2, 3; id. Iphic. 1, 4:

acerrimo concursu pugnare,

id. Eum. 4, 1; id. Hann. 11, 4; Liv. 32, 30, 11; 42, 59, 4; Ov. M. 6, 695 et saep.:

proelii,

Nep. Thras. 1, 4.—
b.
Transf.
(α).
Concursus omnium philosophorum sustinere, assaults, Cic. Ac. 2, 22, 70.—
(β).
Jurid. t. t., an equal claim, joint heirship, Dig. 32, 80; 39, 2, 15; 7, 2, 1 fin.
B.
Of abstr. objects, a meeting together, union, combination:

honestissimorum studiorum,

Cic. Fin. 2, 34, 111:

calamitatum,

id. Fam. 5, 13, 2 (corresp. with vis tempestatum):

ex rationis et firmamenti conflictione et quasi concursu quaestio exoritur,

id. Part. Or. 30, 104.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Look at other dictionaries:

  • Concursus — • A special competitive examination prescribed in canon law for all aspirants to certain ecclesiastical offices to which is attached the cure of souls Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Concursus     Concursus …   Catholic encyclopedia

  • Concursus — Concursus, 1) (Concursion), Zusammenlauf, Zusammentreffen; so C. actionum, s. Concurrenz der Klagen; 2) Häufung, z.B. C. delictorum, s. Concurrenz der Verbrechen; 3) (Rechtsw.), s. Concurs; 4) das Hinzukommen zur Unterstützung, so C. dei, s.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Concursus — Concursus, das Zusammentreffen. C. actionum, das Zusammentreffen mehrerer Ansprüche derselben Person auf Grund des nämlichen Tatbestandes (s. Klagenkonkurrenz); c. creditorum, das Zusammentreffen mehrerer Gläubiger desselben Schuldners (s.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Concursus — (lat.), Zusammentreffen. C. ad delictum, Zusammenwirken mehrerer Personen zur Begehung einer strafbaren Handlung; C. delictōrum, Begehung mehrerer strafbarer Handlungen von einer Person …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Concursus — Concursus, Zusammentreffen von Klagen, Verbrechen; so viel wie Concurrenz …   Herders Conversations-Lexikon

  • concursus — index collision (dispute), meeting (conference) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • concursus — /kagkarsas/ In the civil law, a running together; a collision, as concursus creditorum, a conflict among creditors. A concurrence, or meeting, as concursus octionum, concurrence of actions. A proceeding in Louisiana similar to interpleader …   Black's law dictionary

  • concursus — /kagkarsas/ In the civil law, a running together; a collision, as concursus creditorum, a conflict among creditors. A concurrence, or meeting, as concursus octionum, concurrence of actions. A proceeding in Louisiana similar to interpleader …   Black's law dictionary

  • concursus — ˈkərsəs noun (plural concursus) Etymology: Medieval Latin, from Latin, concourse more at concourse Christian religion : the influx …   Useful english dictionary

  • CONCURSUS DEI —         (лат.) соприсутствие бога. Участие бога в деятельности спасающего душу человека; постоянная поддержка богом существования вещей. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н.… …   Философская энциклопедия

  • Concursus ad delictum — (Concurrenz, Theilnahme, Betheiligung an einem Verbrechen, Rechtsw.), I. strafbare Mitwirkung mehrerer Theilnehmer (Complices, Socii, Complicen) zu einem Verbrechen. Gewisse Verbrechen können ihrer Natur nach nur von Einer Person vollführt werden …   Pierer's Universal-Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”